By otrzymać skórę, materiał wykorzystywany do produkcji mebli, musi być ona uprzednio odpowiednio przygotowana. Procesy, które pozwalają na uzyskanie takiego materiału to:

• Garbowanie – jego celem jest zatrzymanie procesu rozkładu. Garbowanie polega na związaniu ze sobą przy pomocy tzw. garbnika kolagenów, czyli włókien skóry, aby zatrzymać gnicie, jakie zachodziłoby w skórze jako substancji organicznej. Najbardziej popularne są dwa sposoby garbowania, a mianowicie z wykorzystaniem soli chromu lub garbników roślinnych. Większość skór meblowych otrzymywana jest na skutek garbowania chromem, jest to metoda szybsza i tańsza, jednak skóra poddana takiej obróbce wymaga specjalnego czyszczenia i pielęgnacji.
• Rozdwajanie – wygarbowana skóra grubości ok. 4-5 mm jest rozdwajana, w wyniku czego otrzymujemy tzw. dwoinę. Dwoina przetwarzana jest tak samo jak skóra licowa, jednak kolageny w dwoinie są bardziej luźne, a co za tym idzie, mniej odporne na działania mechaniczne. W związku z tym do produkcji siedzisk i oparć mebli skórzanych nie stosuje się dwoiny.
• Korekta – skóry naturalne posiadają ślady, które wcześniej miało zwierzę. Niektóre typy skór je dopuszczają, niektóre z kolei wymagają większej ingerencji. Skóry, które nie są poddawane korekcie, podlegają następnym etapom wykańczania powierzchni. Te, w których wymagana jest korekta, szlifowane są w niektórych miejscach, by wyrównać lub uzupełnić ewentualne braki w ich powierzchni.
• Pigmentacja, tłoczenie lica i zabezpieczenie powierzchni – uprzednio przygotowane skóry są wstępnie barwione na kilka podstawowych kolorów. Pozwala to na późniejsze naniesienie dowolnej barwy. W przypadku, gdy skóra była korygowana, poddawana jest procesowi wytłoczenia nowego lica. Tłoczenie lica pozwala na uzyskanie na skórze dowolnej faktury. Następnie skóry poddawane są zabezpieczeniu powierzchni przed działaniem czynników zewnętrznych przy pomocy impregnatów i lakierów.